Kobe Bryant: Ένας “πεισματάρης” νεαρός, ικανός να πετύχει τα πάντα

Πίσω στην Ιταλία και τα χρόνια της οικογένειας Bryant εκεί, ο Kobe εντάχθηκε σε μια εφηβική ομάδα μπάσκετ. Αυτό που διέκρινε τον Kobe (και τον ακολούθησε ως και τα χρόνια του στο ΝΒΑ) ήταν η σκληρή δουλειά στο γήπεδο κι απομόνωση στα αποδυτήρια. Ο Kobe δεν μιλούσε σε κανέναν. Στο παρκέ τα έκανε όλα μόνος του. Ένιωθε ανώτερος. Κι αυτό το χαρακτηριστικό δεν του επέτρεπε να έχει κάποιου είδους δέσιμο με τους συμπαίχτες του. Η στάση του αυτή έφερε αντιπάθειας (για πολλά χρόνια φυσικά). Οι προπονητές στην Ιταλία του έλεγαν τότε, “Για την Ιταλία είσαι καλός, όταν όμως θα επιστρέψεις στην Αμερική, θα τα βρεις σκούρα. Εκεί παίζουν άλλο μπάσκετ“.

Το τουρνουά Sonny Hill

Όχι πολύ μακριά από την πραγματικότητα, όταν ο Kobe επέστρεψε πλέον στην Philadelphia (σε ηλικία 11 ετών), στο πρώτο τουρνουά Sonny Hill στο οποίο πήρε μέρος, δεν κατάφερε να πετύχει πόντο. Έπαιζε βέβαια με αγόρια μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά όπως ανέφερε ένας πρώην προπονητής του Joe Bryant, “Αυτή η εμπειρία που παίρνει ο Kobe στη λίγκα του Hill, θα τον βοηθήσει να ενηληκιωθεί“.

Στην ουσία, αυτό το τουρνουά που διοργάνωνε ο Sonny Hill ήθελε να προστατέψει τους έφηβους από την παρανομία που άνθιζε στους δρόμους της Philadelphia. Δεν ήταν ένα πρωτάθλημα καλοκαιρινό που προετοίμαζε παίχτες για κάποιο κολέγιο ή και για το ΝΒΑ. Στην ουσία δεν προωθούσε καν κάτι τέτοιο και μάλιστα αποθάρρυνε τους νεαρούς από το να φαντάζονται ότι κάποια μέρα θα μπουν στο ΝΒΑ και θα σταθούν δίπλα στους κορυφαίους.

Μάλιστα, όταν σε ένα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, ο Kobe Bryant στο πεδίο όπου αναφέρονται τα μελλοντικά σχέδια, έγραψε μόνο ένα “ΝΒΑ”, ένας αρμόδιος σύμβουλος έσπευσε να τον αποθαρρύνει λέγοντάς του ότι μόνο ένας στο ένα εκατομμύριο μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο, τονίζοντας του ότι μάλλον πρέπει να διαλέξει κάτι διαφορετικό να κάνει στη ζωή του. Η αποστολή του τουρνουά Sonny Hill ήταν να οδηγήσει τους παίχτες σε κάτι πιο ρεαλιστικό και κάτι πιο εφικτό.

“Αυτός ο ένας θα είμαι εγώ”

Βέβαια, για τον Kobe αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Όπως αναφέρεται, ο Bryant απάντησε ότι “Αυτός ο ένας θα είμαι εγώ. Όπως ο Magic τα κατάφερε, όπως ο Jordan τα κατάφερε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορώ αν τους ακολουθήσω;“.

Κι αν κάποιοι τον χαρακτήρισαν αλλαζόνα, ο Kobe είχε πλήρη επίγνωση του τι έλεγε, ακόμα και πιτσιρίκι 11 ετών. Δεν έβλεπε τον εαυτό του ως έναν απλά καλό παίχτη, Ήξερε ποια ήταν η μοίρα του. “Ο πατέρας μου κι ο θείος μου ξόδεψαν ατελείωτες ώρες για μένα. Μου έμαθαν να σουτάρω, να παίζω άμυνα. Και κυρίως, με ενθάρρυναν να μην το βάζω ποτέ κάτω“.

Για τον Kobe είχε ήδη κανονίσει η μοίρα, ποιο θα ήταν το μέλλον του και που θα κατέληγε ο ίδιος, όταν αποφάσιζε σε ηλικία μόλις 17 ετών πια, να δηλώσει συμμετοχή στο draft για την είσοδό του στο ΝΒΑ. Αυτός ήταν ο Kobe Bryant. Ένας πεισματάρης, αιθεροβάμων νεαρός, που όμως είχε τιτάνια όρεξη και θέληση για δουλειά, ώσπου να πετύχει τον στόχο του.

Η τραγική ειρωνεία της μοίρας

Κι ως τραγική ειρωνεία της μοίρας, στον πρόλογο του βιβλίου του, ο Roland Lazenby, αναφέρει για τον Kobe, πως ήταν 38 ετών όταν κυκλοφόρησε η βιογραφία του. Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου αναφέρει ότι ανοιγόταν μπροστά του μια τεράστια καριέρα μετά το μπάσκετ. Ο ίδιος όποιο μονοπάτι κι αν ακολουθήσει, θα παραμείνει φιλόδοξος, ατρόμητος μπροστά σε όποια πρόκληση κι αν εμφανιστεί.

Δυστυχώς, όμως, ουδείς μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Στις 23 Αυγούστου του 1978 ο Kobe Bryant ερχόταν στον κόσμο. Κι ήταν ένας άνθρωπος που θα άφηνε το στίγμα του στον αθλητισμό και όχι μόνο. Τα άσχημα παιχνίδια της μοίρας όμως, του στέρησαν το δικαίωμα να συνεχίσει το έργο του, καθότι 41 χρόνια και κάτι, μετά από εκείνο το καλοκαίρι, η ζωή του θα τερματιζόταν άδοξα, στον λόφο του Calabasas στην Callifornia.

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.