Το «πείραμα» του Χιούστον

Τους Rockets με την τωρινή τους σύνθεση και κυρίως με το -αυτό που αποκαλούν- μπάσκετ που παίζουν ουδέποτε τους συμπάθησα. Για μένα Rockets ήταν τα fadeaway του κυρίαρχου ψηλού των ‘90ς Χακίμ, ήταν το σκληρό παιχνίδι του Ερέρα, ο «μπουκαδόρος» Σαμ Κασέλ, o prime Ρόμπερτ Χόρι και ο Κλάιντ Ντρέξλερ στη μετά Blazers καριέρα του. Για όσους δεν γνωρίζουν, πως παίζουν τώρα μπάσκετ οι Rockets; Ε, καμία απολύτως, σχέση.

Houston Rockets, σαν να λέμε Harden-Westbrook

Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτό το πράγμα που παρουσιάζουν οι Rockets του Harden και ακόμη ειδικότερα των Harden και Westbrook μου είναι έως και αποκρουστικό. Η χαρά του iso, ένας εναντίον όλων, ο «μούσιας» να σουτάρει καμιά 15αριά τρίποντα μέχρι να βάλει 2-3, ο Westbrook να μπουκάρει κόντρα σε διαφορετικό κάθε φορά αριθμό αντιπάλων και τους υπόλοιπους να παίρνουν τίποτα ξεροκόμματα. Κάνα επιθετικό ριμπάουντ ο Capela, κάνα τρίποντο ο Γκόρντον και οι κατά καιρούς παγκίτες όταν οι σταρ έπαιρναν ανάσες στον πάγκο.

Η καταμέτρηση των triple double των σταρ συνεχιζόταν χρησιμοποιώντας άπειρα σουτ σε κάθε ματς και όταν έφτανε η ώρα των πλέι-οφ, δηλαδή του πραγματικού μπάσκετ και όχι του σόου της κανονικής περιόδου, οι «ρουκέτες» μας αποχαιρετούσαν με συνοπτικές διαδικασίες με το που έβρισκαν ζόρια.

«Θυσία» ο Capela

Τις τελευταίες μέρες, δε, η κίνησή τους να δώσουν τον μοναδικό αξιόπιστο ψηλό τους, τον Ελβετό Capela και να συνεχίσουν το υπόλοιπο της σεζόν ουσιαστικά δίχως αυτό που αποκαλούμε «κλασσικό πεντάρι» ήταν κάτι που εξέπληξε τους πάντες, Όχι όμως και τους εμπνευστές αυτής της «κίνησης».

Μιας κίνησης που στα δικά μου μάτια μοιάζει περισσότερο με ύστατη προσπάθεια να σώσουν ο προπονητής Mike D’Antoni και ο GM Daryl Morey το κεφάλι τους παίζοντας all in με ένα πείραμα που όμοιό του δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν.

Κατ’ αρχήν να επισημάνω ότι οι Rockets που μέχρι πέρυσι είχαν και τον Chris Paul δίπλα στον Harden, από το καλοκαίρι και μετά έδωσαν τον Paul, τον Capela και συνολικά 5 πικς (2020, 2024, 2026 και υπό προϋποθέσεις 2021 και 2023) πρώτου γύρου, δηλαδή δέσμευσαν το μέλλον τους για να πάρουν τον Westbrook και έναν από τους καλύτερους και ίσως και υποτιμημένους 3-D φόργουορντ της λίγκας Covington. Και κάπως έτσι αποφάσισαν να ρισκάρουν τα πάντα και να υποστηρίξουν αυτό που ουσιαστικά φαινόταν ότι θα έπαιζαν με την απόκτηση του Westbrook, ένα σχήμα δίχως σέντερ που να στηρίζεται στην ταχύτητα και να στηρίξει το παιχνίδι των Harden και Westbrook. Η πικρή, για τους Rockets και ειδικότερα τον Capela, αλήθεια είναι ότι από εκεί που τη σεζόν 2017-18 ήταν 7οι σε καταστάσεις pick-n-roll επιθετικά φέτος, ήταν 30οι. Δηλαδή τελευταίοι σε όλο το ΝΒΑ. Δηλαδή ο Capela ήταν επί της ουσίας διακοσμητικό στοιχείο στο παιχνίδι τους. Μηδέν επιρροή και συμμετοχή παρά μόνο μέσω κάποιου επιθετικού ριμπάουντ. Άρα, θα πει κάποιος, ορθώς τον έδιωξαν αφού δεν τους… χρησίμευε σε τίποτα.

Έτσι αποφάσισαν στο υπόλοιπο της σεζόν να πορευτούν με «τύποις» σέντερ τον 35χρονο και ύψους 1μ.96 PJ Τάκερ (παίκτη ο οποίος θυμίζω είχε περάσει και από την Α1 με τη φανέλα του Άρη πριν δέκα χρόνια) και με τον Covington σε ρόλο «λίμπερο». Και μην πει κανείς «μα έχουν τον Chandler και τον Hartenstein» γιατί αφενός ο πρώτος στα 37 του απλά θα παίζει κάποια σκόρπια λεπτά ο δε Γερμανός (με τη «λιθουανική» μπασκετική ανατροφή στη Ζαλγκίρις) μετράει μόλις 49 ματς καριέρας και φυσικά δεν υπολογίζεται να έχει ρόλο σε αυτούς τους Rockets.

Τι θέλουν να κάνουν λοιπόν οι Rockets με την ρηξικέλευθη αυτή αλλαγή του ρόστερ τους; Κάποιοι θα πουν ότι θέλουν να γίνουν οι Warriors των ‘20ς. Με τον Covington σε ρόλο Draymond Green, τους Harden και Westbrook σε ρόλο splash brothers Curry-Thompson και έναν random ψηλό είτε τον Tucker σε ρόλο Πατσούλια/Μπόγκατ. Too good to be true γιατί ούτε ο Covington είναι Green (αμυντικά), ούτε φυσικά το δίδυμο των Rockets έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με αυτή των Warriors όσον αφορά στην ευστοχία και την κατανομή των επιθέσεων. Αυτά τα «ο Harden είναι πρώτος σκόρερ» κλπ τα ακούω βερεσέ για έναν παίκτη που παίρνει μόνος το το 1/4 των προσπαθειών της ομάδας του! Στο μόνο που θα μοιάσουν (προς το χειρότερο) είναι στο ότι θα γίνουν ίσως η χειρότερη ομάδα της λίγκας στα ριμπάουντ. Και οι Warriors στον τελευταίο τους τίτλο ήταν 21οι σε όλο το ΝΒΑ. Και οι Raptors πέρυσι ήταν 22οι.

Στήριγμα τα τρίποντα

Οι Rockets λοιπόν όπως έδειξαν στα τρία πρώτα τους παιχνίδια, το νικηφόρο με τους Lakers, τη συντριβή από τους Suns και την ήττα από το τρίποντο του Bogdanovic στο τέλος με τους Jazz θέλουν να κάνουν το εξής. Επιθετικά να δώσουν -ακόμη μεγαλύτερη- ελευθερία στο δίδυμο Westbrook-Harden αναγκάζοντας τον αντίπαλο σέντερ να μην έχει ουσιαστικό ρόλο στην άμυνα.

Που και πως δηλαδή θα βγει ο «χ» Gobert, ο «ψ» Jokic, ο «z» Davis να κυνηγήσει τον Tucker ή τον Covington στην περιφέρεια; Κοινώς γύρω-γύρω όλοι με την ελπίδα, αν δεν βγει η επίθεση στο transition, να μπουν τα τρίποντα.

Όσο για την άμυνα; Εκεί το σχέδιο προβλέπει πολλές «προσαρμοσμένες» άμυνες ανάλογα με το «μέγεθος» του αντιπάλου και τον Covington στο κέντρο της ρακέτας χάρη στο ύψος (2μ.01) και το άνοιγμα χεριών του να δίνει συνεχώς βοήθειες στον Tucker όποτε η μπάλα «πατάει» στη ρακέτα ποντάροντας είτε στην ανικανότητα του αντίπαλου σέντερ να πασάρει ή να «σπάσει» τη μπάλα στην περιφέρεια είτε στην αστοχία του αντιπάλου από το τρίποντο αν συμβεί το παραπάνω. Κοινώς, ρουλέτα…

Προσωπικά το «σχέδιο» των Rockets δεν μου αρέσει καθόλου θα το παρακολουθήσω όμως με ενδιαφέρον αν και θεωρώ ότι και πάλι θα αποτύχουν. Σίγουρα είναι ιντριγκαδόρικο και σίγουρα θα αναγκάσει αρκετούς από τους αντιπάλους τους να «προσαρμοστούν» στα νέα αυτά δεδομένα. Και όταν έρθει η ώρα για τους… πραγματικούς αγώνες στα πλέι-οφ θα δούμε όλοι πόσα απίδια χωράει ο σάκος…

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.