Η δυναστεία του «Basketball Jesus»

1 Νοεμβρίου 2019 13:57

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Ημέρα: 9 Ιουνίου του 1978. Οι Boston Celtics επιλέγουν το Νο. 6 του NBA Draft και ντύνουν με τη φανέλα τους τον Larry Bird. Πρόκειται για τον νεαρό φόργουορντ που έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις με τις εμφανίσεις με το Indiana State, στο οποίο βρισκόταν από το 1976. Η συγκεκριμένη επιλογή έμελλε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας των «Κελτών».

Το ξεκίνημα και το πρώτο πρωτάθλημα

Fast forward και λίγους μήνες αργότερα, η σεζόν 1979-80 ήταν από τις πιο περίεργες για τους Cetlics. Από τελευταίοι «εκτοξεύτηκαν» στην κορυφή. Ο λόγος δεν είναι άλλος, από τον Larry Bird. Ο «πιτσιρίκος» τότε φόργουορντ με τις τρεις γεμάτες χρονιές στο κολέγιο, ήρθε και «έδεσε» με το υπόλοιπο ρόστερ. Από την ημέρα εκείνη και έπειτα, ο… πυρήνας των παικτών της ομάδας ήταν παντοδύναμος! Οι Tiny Archibald και Chris Ford κάλυπταν τις θέσεις των γκαρντ, ενώ στη γραμμή των ψηλών κυριαρχούσαν οι Cedric Maxwell και Dave Cowens. Στο τέλος της regular season ο Bird και η παρέα του μπήκαν στα playoff. Απέκλεισαν τους Rockets στον πρώτο γύρο, όμως στη συνέχεια οι Sixers τους έβαλαν φρένο. Έστω κι αν χρειάστηκε να φτάσουν στα εφτά παιχνίδια.

Ότι δεν κατάφεραν στον πρώτο επαγγελματικό χρόνο του Bird, το έκαναν πράξη την επόμενη οι Celtics. 1980-81 και στο ρόστερ έγιναν ριζικές αλλαγές. Μέσω ανταλλαγής οι «Κέλτες» προσθέτουν τον Robert Parish, ενώ επέλεξαν στο draft τον Kevin McHale. Παρέμειναν οι Archibald, Ford και Maxwell, ενώ ο Cowens ανακοίνωσε πως αποσύρεται από το μπάσκετ. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο αγώνα της κανονικής διάρκειας, η Βοστώνη «πάλευε» με τους Sixers για την πρώτη θέση. Οι δύο ομάδες εν τέλει συναντήθηκαν στους τελικούς της Ανατολής, με τους «πράσινους» να κερδίζουν με σκορ 91-90 στο έβδομο παιχνίδι και να πηγαίνουν στους τελικούς. Τελευταίο εμπόδιο οι Rockets, τους οποίους κέρδισαν στα έξι παιχνίδια και πανηγύρισαν το πρωτάθλημα, με τον Larry Bird να βάζει στο παλμαρέ του τον πρώτο του τίτλο.

Ηγέτης των Celtics και τρεις φορές MVP

Εκτός από επιτυχίες, ο αθλητισμός έχει και αποτυχίες. Το μομέντουμ λοιπόν δεν ευνόησε και οι διετία 1981-1983 στιγματίστηκε από συνεχόμενα στραπάτσα. Αποτυχίες που ανάγκασαν τους ιθύνοντες της ομάδας να φέρουν στον πάγκο των «Κελτών» τον K. C. Jones. Η αλλαγή αυτή έδωσε άλλον… αέρα είναι η αλήθεια στη Βοστώνη που τη σεζόν 1983-84 κέρδισε 62 παιχνίδια. O Bird αναδείχθηκε για πρώτη -από τις τρεις συνεχόμενες φορές- MVP, ενώ ο Kevin McHale κατέκτησε το πρώτο από τα δύο σερί βραβεία του καλύτερου έκτου παίκτη. Στα playoff αποκλείουν με τη σειρά τους Washington Bullets, New York Knicks και Milwaukee Bucks για να φτάσουν στον τελικό. Εκεί αντιμετώπισαν τους Los Angeles Lakers, τους οποίους άφησαν δεύτερους και καταϊδρωμένους με 4-3 στη σειρά. Επέστρεψαν έτσι στην κορυφή μετά από τρία χρόνια.

Έφερε πρωτάθλημα, οπότε όπως ήταν λογικό ο K. C. Jones συνεχίζει στο «μαραθώνιο» του 1984-85. Αυτή τη φορά όμως δέχεται δριμεία κριτική από τον κόσμο, αφού αποφασίζει να στείλει τον Gerald Henderson στους Seattle Supersonics και βάζει στην αρχική πεντάδα τον Danny Ainge. Ακόμα κι έτσι, ο Bird συνεχίζει να παίζει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Κατακτάει για δεύτερη συνεχόμενη φορά τον τίτλο του πολυτιμότερου και διατηρεί την ομάδα της Μασαχουσέτης σε πορεία πρωταθλητισμού. Celtics και Lakers πάνε… τρένο μέχρι τους τελικούς, όμως οι «Λιμνάνθρωποι» είναι αυτοί που στο τέλος κόβουν πρώτοι το νήμα, επικρατώντας στη σειρά με 4-2 νίκες.

1985-86, μια χρονιά που ο Larry Bird κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο! Τελειώνει τέταρτος στο πρωτάθλημα σε πόντους (25.8), έβδομος σε ριμπάουντ (9.8) και ένατος σε κλεψίματα (2.0). Ήταν πρώτος σε ευστοχία από τη γραμμή των βολών (89.6%) και τέταρτος σε ευστοχία στα τρίποντα (42.3%). Με τέτοια ποσοστά θα ήταν αδιανόητο να μην πάρει το βραβείο του MVP και αυτή τη φορά. Έτσι και έγινε. Τρίτη φορά πολυτιμότερος της λίγκας, ωστόσο δεν ήταν ο μόνος που πραγματοποίησε εξαιρετική σεζόν. Η ομάδα μπήκε playoff, εκεί όπου έχασε μόνο ένα παιχνίδι. Με κεκτημένη ταχύτητα, στους τελικούς οι Celtics ήταν εξίσου εντυπωσιακοί και επικράτησαν εύκολα με 4-2 στη σειρά με τους Houston Rockets.

«Αποκαθήλωση» της Βοστώνης

Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και η επόμενη σεζόν (1986-87) «στραβώνει» με το καλημέρα! Επιλέγουν στο Νο. 2 του draft τον Len Bias, ο οποίος δύο ημέρες αργότερα πεθαίνει από υπερβολική δόση κοκαΐνης . Εκτός αυτού, οι «Κέλτες» καλούνται να ανταπεξέλθουν και στα πολλά προβλήματα τραυματισμών. Πράγμα που σημαίνει πως το ροτέισον περιορίζεται σημαντικά και οι λογιζόμενοι ως βασικοί παίζουν συνέχεια χωρίς να παίρνουν ανάσες. Αυτό τους επηρέασε -όπως είναι φυσικό- στα playoff, όπου έβγαλαν κούραση. Ο Larry Bird όμως, απέδειξε για ακόμη μία φορά γιατί ήταν ο φύσει και θέσει ηγέτης της ομάδας. Στο πέμπτο ματς με τους Pistons, ήταν εκείνος που με δική του ενέργεια τους πέταξε εκτός συνέχεια. Στα τελευταία δευτερόλεπτα του ματς, η Βοστώνη βρίσκεται στο -1 από το Ντιτρόιτ, που έχει την κατοχή. Ο Bird «κλέβει» τη μπάλα, πασάρει στον Dennis Johnson και αυτός σκοράρει στέλνοντας τους «Κέλτες» στους τελικούς. Εκεί βρίσκουν μπροστά τους τους «αιώνιους» αντίπαλους Lakers, που δεν τους επιτρέπουν να ολοκληρώσουν την υπέρβαση και τους νικούν με 4-2 στη σειρά.

Τα χρόνια περνούσαν και οι παίκτες μεγάλωναν. Φτάνοντας αισίως στο 1988 οι Celtics δεν ήταν πλέον νεανική ομάδα, αφού μόνο ο Danny Ainge ήταν κάτω από 30 ετών. Στην κανονική περίοδο η ομάδα του K. C. Jones κατάφερε να κάνει 57 νίκες, όμως στα playoff τα… νιάτα νίκησαν τα γηρατειά. Τα «γερασμένα παλικάρια» των Celtics δε μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τους νεαρούς παίκτες των Pistons, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν.

Στο πρωτάθλημα του 1988-89 η ομάδα αλλάζει… καπετάνιο. Στο τιμόνι της ομάδας είναι, πλέον, ο Jimmy Rodgers, με τον οποίο οι Celtics κάνουν 42 νίκες στη regular season. Στα playoff δε μπορούν όμως να κοντράρουν τους Detroit Pistons ούτε αυτή τη φορά και οι τελευταίοι τους «σκουπίζουν» με 4-0. Αν μένει κάτι θετικό από αυτή τη χρονιά ήταν η εξαιρετική απόδοση του Reggie Lewis (18.5 πόντους). Ίδια κατάληξη είχε και η επόμενη σεζόν (1989-90), με την ομάδα του Rodgers να κάνει 52 νίκες στην κανονική περίοδο και να χάνει στον πρώτο γύρο των playoff από τους New York Knicks του Patrick Ewing.

Το ξεκίνημα του επόμενου «μαραθωνίου» (1980-91), βρίσκει νέο προπονητή στην άκρη του πάγκου της Βοστώνης. Τη σκυτάλη παίρνει ο Chris Ford, ο οποίος προσπαθεί να αλλάξει το στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Επιστρέφει ο Brian Shaw και μαζί με τον Reggie Lewis δημιουργούν ένα εξαιρετικό και αθλητικό δίδυμο. Οι «Κέλτες» ξεκίνησαν εντυπωσιακά (29-5), όμως στο δεύτερο μισό πραγματοποίησαν πολύ κακές εμφανίσεις. Στα playoff ξεκίνησαν με νίκη κόντρα στους Indiana Pacers, στο δεύτερο γύρο ωστόσο αποκλείστηκαν. Από ποιον άλλο; Από τους Detroit Pistons.

Και το 1991-92 η ομάδα του Chris Ford ξεκινάει εντυπωσιακά, όμως στο τέλος τα κάνει… θάλασσα! Με ηγέτη τον Reggie Lewis οι Celtics τερματίζουν πρώτοι στην κανονική περίοδο μαζί με τους Knicks με 51 νίκες και 31 ήττες. Καταφέρνουν και κερδίζουν δε, τα τελευταία 15 από τα 16 παιχνίδια τους. Εξίσου εξαιρετικά ξεκίνησαν και στα playoff με νίκη 4-0 κόντρα στους Pacers. Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν ανάλογη και το παραμύθι έληξε… άδοξα. Με αποκλεισμό από τους Cleveland Cavaliers.

Το τέλος και οι αριθμοί του Larry Bird

Η σεζόν 1992-93 έμελλε να στιγματιστεί από δύο σημαντικά γεγονότα. Ο Larry Bird ανακοίνωσε πως αποσύρεται λίγο πριν την έναρξη της χρονιάς, ενώ οι Robert Parish (40) και οι Kevin McHale (35) έχουν μεγαλώσει αρκετά.

Το πρωτάθλημα ξεκινάει με μία νίκη σε δέκα παιχνίδια. Η κατάσταση όμως αντιστρέφεται στη συνέχεια. Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος οι Celtics παίζουν εξαιρετικό μπάσκετ και μπαίνουν στα playoff. Εκεί αντιμετωπίζουν τους Hornets, από τους οποίους αποκλείονται. Στο πρώτο παιχνίδι της σειράς ο Reggie Lewis καταρρέει, ενώ στο νοσοκομείο διαγνώστηκε με αρρυθμία στη καρδιά. Στις 27 Ιουλίου του 1992 καταρρέει ξανά και αυτή τη φορά αφήνει την τελευταία του πνοή.

Κάπως έτσι ουσιαστικά ολοκληρώθηκε και η… δυναστεία του Larry Bird (The Bird Era) στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ στον κόσμο. Ο «Basketball Jesus» (Ιησούς του μπάσκετ), όπως το αποκαλούσαν, κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1981, 1984, 1986), αναδείχθηκε τρεις φορές MVP και δύο φορές πολυτιμότερος παίκτης των τελικών (1984, 1986). Επίσης πήρε μέρος σε 12 All Star Games (1980-1988, 1990-1992), ήταν τρεις φορές μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας (1982-1984) και μία φορά μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας (1990).

Τελείωσε την καριέρα του με 897 παιχνίδια (κανονική περίοδο) και μέσο όρο 24.3 πόντους, 10.0 ριμπάουντ, 6.3 ασίστ και 1.7 κλεψίματα. Το 1998 ο Larry Bird μπήκε στο Hall of Fame, ενώ οι Boston Celtcs απέσυραν τη φανέλα με το Νο 33 προς τιμήν του.

Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ, καθώς πριν πατήσει παρκέ οι σέντερ ήταν αυτοί που κυριαρχούσαν μέσα στο γήπεδο, από την εποχή του Bill Russell και του Wilt Chamberlain μέχρι και τον Kareem Abdul-Jabbar.

Ο Larry Bird μαζί με τους Magic Johnson, Michael Jordan, Julius Erving και Kareem Abdul-Jabbar, θεωρώ ότι ήταν η «ιερή» πεντάδα που άλλαξε το μπάσκετ. Κάποιοι μπορεί να συμφωνείται, κάποιοι μπορεί και όχι. Θα ήθελα να ακούσω στα σχόλια τη γνώμη σας…

Γράφει ο Γιάννης Ανδριγιαννάκης

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.