Οι Warriors αουτσάιντερ; Μάλιστα…

Από τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα να παρακολουθώ ΝΒΑ, νομίζω ότι ήθελα να γράφω κάπου μια άποψη και να συζητώ διάφορα πέριξ του πρωταθλήματος με φίλους. Και όχι μόνο. Αρκετά χρόνια μετά, και χωρίς αυτό να περιορίζεται σε μια σελίδα FB ή οτιδήποτε παρόμοιο, τα παιδιά εδώ στο NBAholics μου δώσαν βήμα και με βάλαν στην όμορφη παρέα τους. Ναι μαι λοιπόν εδώ με θέματα κι απόψεις από το «μαγικό» κόσμο του NBA.

Οι σκέψεις μέσα στο καλοκαίρι πολλές κι οι κουβέντες αρκετές, οπότε το υλικό τουλάχιστον τώρα στο ξεκίνημα ήταν μπόλικο. Κι από τα θέματα που χρίζουν ανάλυσης, είναι το γιατί οι Warriors να λογίζονται ως ένα από τα δεύτερης δυναμικής φαβορί, για να πάρουν φέτος το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.

Η Curry – Thompson – Green era…

Πίσω στο πρωτάθλημα του 2014-2015 οι Warriors του Steve Kerr στη regular season παρουσιάζουν κάτι καινούριο στο μπάσκετ. Γρήγορες επιθέσεις, επιθέσεις των οχτώ δευτερολέπτων και αμέτρητα τρίποντα. Κύριοι εκφραστές, τα δύο «πολυβόλα» στην περιφέρεια, οι Curry και Thompson. Το μπάσκετ των «πολεμιστών» αποκτάει ταχύτητα. Τρελή ταχύτητα. Οι επιθέσεις εκτελούνται σε 3-4 sec με σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Επιστέγασμα σε όλο αυτό, η παρουσία ενός δίμετρου (και κάτι) forward που κάνει μέσα στο παρκέ 800 δουλειές. Ο Kerr από όλα τα προσόντα του Green ξεχωρίζει ένα. Το ότι ο Draymond «βλέπει γήπεδο». Κι έχει υψηλό μπασκετικό IQ. Κάνει τον Green έναν δημιουργικό ψηλό και στα pick που «στήνει» στην περιφέρεια για να βγαίνουν πίσω από τα screen οι Curry και Thompson, πλέον έχει και την ικανότητα του Green να «βλέπει» τον παίχτη που «κόβει» μέσα στη ρακέτα και να έχει το εύκολο Lay-up/κάρφωμα.

Από την περιγραφή και μόνο έχετε καταλάβει όλοι, έχετε κάνει εικόνα τη/τις φάση/φάσεις που σας περιγράφω. Μιλάμε για το 75-80% των επιθέσεων των «πολεμιστών». Το «small-ball» των Warriors γίνεται μόδα. Μέσα σε μια σεζόν και φυσικά στα play-offs εκείνης της σεζόν, οι Warriors καταρρίπτουν ρεκόρ κι αφήνουν κόσμο με ανοιχτό το στόμα, με το μπάσκετ που παρουσιάζουν στο παρκέ. Την επόμενη χρονιά έρχεται το «μυθικό» ρεκόρ με τις 73 νίκες. Και, ασχέτως αν στους τελικούς ο LeBron έγραψε τη δική του ιστορία, οι Warriors των Curry – Thompson – Green γίνονται η -κατά πολλούς- καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.

Τρία χρόνια μετά, συν δύο πρωταθλήματα συν τον Durant που άλλαξε άρδην τις ισορροπίες στην ομάδα (απολύτως λογικό), οι Warriors επιστρέφουν εκεί από όπου ξεκίνησαν. Η τριπλέτα που θαύμασε όλη η μπασκετική υφήλιος τις σεζόν 2014-15 και 2015-16 είναι και πάλι εδώ. Το μόνο που λείπει από τους τρεις, σε σχέση με τότε, είναι τα τρία χρόνια. Παραμένουν όμως σε ηλικία που είναι άκρως ανταγωνιστικοί. Πιο ώριμοι «μπασκετικά» και με εμπειρίες πέντε χρόνων plus. Δεν μπορεί αυτή η ομάδα, που το 2016 έκανε 73 νίκες να μην είναι ικανή φέτος να χτυπήσει το πρωτάθλημα. Με αξιώσεις. Με πολλές αξιώσεις.

Τα κομμάτια του παζλ που λείπουν…

Ακούω πολλούς να θέτουν το πρώτο ερώτημα-αμφιβολία. Ο Iguodala; Και πως να μην αναφερθεί το όνομα του Igy, όταν μιλάμε για τον MVP των τελικών του 2015. Για τον άνθρωπο που έφτασε τον LeBron στα όριά του σε εκείνους τους τελικούς. Παίχτης ανάλογων δυνατοτήτων ξεκάθαρα δεν υπάρχει. Ιδίως στην άμυνα. Αλλά…

Καλύπτουν το αμυντικό κενό του Igy με δύο τρόπους. Ο ένας είναι μέσω της άμυνας. Της άμυνας που έχει φτάσει να παίζει πλέον ο Klay Thompson. Ο ένας εκ των δύο «Splash Brothers» έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς. Σε σχέση με αυτό που ήταν το 2015. Επιπλέον, η προσθήκη του Russell τους δίνει έναν αμυντικό που εκτόξευσε το defensive rating του από το 112.4 της σεζόν 2017-2018, στο 107.9 την περσινή σεζόν. Αλματώδης άνοδος για έναν παίχτη που έδειχνε στο παρελθόν κυρίως επιθετικές αρετές. Ο άλλος τρόπος είναι η επίθεση της ομάδας. Και πάλι με την προσθήκη του Russell, οι Warriors παίρνουν έναν παίχτη των 21.1 πόντων ΜΟ την περσινή σεζόν. Η διαφορά των δύο (Russell – Igy) είναι επομένως χαώδης στην επίθεση, ενώ το νεαρό της ηλικίας του Russell σε συνδυασμό με την καλύτερη αμυντική του συμπεριφορά πέρυσι, μικραίνουν την «ψαλίδα» στο πόσο καλός αμυντικός είναι ο Iguodala από τον Russell. Συνεπώς βλέπουμε ότι το πρώτο κομμάτι του «παζλ», ο Andre Iguodala έχει αντικατασταθεί ίσως κάτι παραπάνω από επαρκώς, αν όχι, με έναν καλύτερο παίχτη (πλέον).

Το δεύτερο «στόρι» και κομμάτι του παζλ, έχει να κάνει με τον Livingston. Έναν «στρατιώτη» του προπονητή, έναν παίχτη που υπηρετούσε πιστά το πλάνο και ως επί τω πλείστο ήταν ο παράγοντας Χ σε πολλά από τα παιχνίδια των Warriors. Κι εδώ έρχεται ακόμα μια πολύ σημαντική προσθήκη για τους «πολεμιστές» (εγώ θα πω η Νο1, τηρουμένων των αναλογιών), αυτή του Alec Burks. Μιλώντας με τη γλώσσα των αριθμών και με βάση και την περσινή χρονιά, που δεν ήταν η καλύτερη του Alec, η διαφορά των δύο στις βασικές κατηγορίες ήταν μεγάλη.

Βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε το γεγονός ότι υπάρχει μια διαφορά στα λεπτά των δύο (21.5΄ έναντι 15.1΄) όχι όμως τόσο μεγάλη να δικαιολογεί την απόκλιση σε στατιστικές κατηγορίες όπως οι πόντοι και τα ριμπάουντ. Αυτά είναι ξεκάθαρα προϊόν της καλύτερης απόδοσης του Burks στο παρκέ. Κοιτώντας όμως και πιο πίσω την στατιστική των δύο σε χρονιές που ήταν και με περισσότερα λεπτά, ο Livingston ποτέ δεν είχε τα νούμερα (κυρίως σε πόντους) του Burks, ενώ ακόμα και το «απόλυτο» νούμερο (βάση στατιστικής), αυτό του Player Impact Estimate, ήταν στο 7,92 για τον Livingston (στην 20ετή καριέρα του), ενώ ο Burks το έχει στο 9,1. Ένας τέτοιος παίχτης λοιπόν, με καλύτερες -εκ στατιστικών- περγαμηνές, ίσως αποτελέσει ένα σημαντικότερο «γρανάζι» στη «μηχανή» των Warriors, από τον -αδιαμφισβήτητα 6^th man των «πολεμιστών» τα τελευταία χρόνια- Shaun Livingston.

Ο Center που δεν είχαν ποτέ…

Το τρίτο σημείο που πρέπει να σταθούμε και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί έχει περάσει στα ψιλά, είναι η προσθήκη του Willie Cauley-Stein. Ένας ψηλός με νούμερα στα όρια του double-double. Κι αν αναρωτιέστε, ε και τι έγινε; Θα σας πω ότι οι Warriors την τελευταία πενταετία, ως βασικούς center είχαν:

Σεζόν 2014-2015: Bogut με 6.3 πόντοι, 8.1 ριμπάουντ.

Σεζόν 2015-2016: Bogut με 5.4 πόντοι, 7 ριμπάουντ.

Σεζόν 2016-2017: Pachulia με 6.1 πόντοι, 5.9 ριμπάουντ και McGee με 6.1 πόντοι, 3.2 ριμπάουντ

Σεζόν 2017-2018: Pachulia με 5.4 πόντοι, 4.7 ριμπάουντ και Looney με 4 πόντοι, 3.3 ριμπάουντ

Σεζόν 2018-2019: Looney με 6.3 πόντοι, 5.2 ριμπάουντ και Cousins με 16.3 πόντοι, 8.2 ριμπάουντ.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι, το να πηγαίνει σε μια ομάδα όπως οι Warriors, που είχαν αυτούς τους ψηλούς, έναν «7^th footer» με μέσους όρους, 10.1 πόντους και 6.4 ριμπάουντ, είναι πολυτέλεια. Ή, αν όχι πολυτέλεια, το λες και μια πολύ σημαντική προσθήκη σε θέση που ως τώρα δεν είχαν εκμεταλλευτεί σχεδόν καθόλου (πέραν των 30 ματς που έπαιξε πέρυσι ο Cousins). Συν τοις άλλοις, όσοι είδαν πέρυσι τους Kings, θα συμφωνήσουν ότι ο Stein είχε πολύ μεγάλη εξέλιξη σε σχέση με τις τρεις πρώτες χρονιές του κι ήταν ένα project που πίστευαν πάρα πολύ οι «βασιλιάδες» και για χάρη του αποχώρησε από το Sacramento o Cousins. Και φυσικά, αν επέλεγε να μείνει με ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο στους Kings, δεν πιστεύω ότι δε θα το έπαιρνε.

Το Sum Up

Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν, οι Warriors επιστρέφουν σε μια εποχή, τότε που τους είδαμε να ξεκινούν το «χτίσιμο» αυτής της φοβερής πενταετίας. Και γυρίζουν στις δύο πρώτες σεζόν, τότε που δεν υπήρχε Durant, αλλά «ζήσαμε» την C-T-G era. Στο ρόστερ εκείνων των δύο σεζόν, ξεχώρισαν οι Iguodala και Livingston, οι οποίοι όμως έχουν αντικατασταθεί -θα λέγαμε- μάλλον κάτι παραπάνω από επάξια. Και τέλος, η διετία εκείνη είχε για τους Warriors έναν «old-school» center (aka Bogut) ο οποίος φέτος έχει αντικατασταθεί από έναν άκρως αθλητικό και αρκούντως αποτελεσματικό, κοντά στη ρακέτα.

Βάζοντας αυτά τα δεδομένα στο «ζύγι», μόνο ως «αστείο» θα μπορούσα να εκλάβω το γεγονός ότι όταν συζητάμε για τα φαβορί του NBA, για τα grande φαβορί του NBA, αναφερόμαστε σε Lakers, Clippers, Rockets, 76ers, Bucks, ακόμα και Jazz ή Nuggets, κι αφήνουμε έξω την ομάδα που μια πενταετία τώρα σκορπάει…οκ, σκορπούσε πανικό στο διάβα της.

Και για να το κλείσουμε, μην ξεχνάμε ότι είναι οι 3/5 πρωταθλητές του NBA την τελευταία πενταετία. Κι αποκαθηλώθηκαν τη μια φορά από την υπέρβαση του κορυφαίου μπασκετμπολίστα στον πλανήτη και την άλλη από το γεγονός ότι παρουσιάστηκαν στους τελικούς «λαβωμένοι».

Μπορείτε να μας κάνετε follow σε twitter και instagram, καθώς επίσης και follow up στο κανάλι μας στο google news για να μη χάνετε τίποτα από τη ροή του site.